Witam serdecznie,
uprzejmie proszę o informację, czy w przypadku zdania „Krakersy nie solone na powierzchni” nie solone powinno pisać się łącznie czy osobno. Gdyby zdanie brzmiało „Krakersy niesolone” nie miałabym wątpliwości, jednak w zdaniu, które mnie interesuje, chodzi o czynność nie solone na powierzchni.
Pozdrawiam
Anna

Szanowni Państwo,
proszę o dwie informację dotyczące formy eseju literackiego na podstawie lektury (na konkurs czytelniczy).
1. Czy jeżeli cytuję fragmenty omawianej w eseju lektury lub fragmenty lektury/tekstu innego autora, to mam wstawić przypis na dole strony? Czy wówczas praca nie przestanie być esejem literackim, a stanie się rozprawą naukową?
2. Jeżeli powołuję się w eseju na innego autora, czy mam go „zaprezentować” za pomocą, np.: „Tą [tę – Red.] kwestię porusza także SŁYNNY NIEMIECKI NOBLISTA XY”.

Szanowna Poradnio,
powiedzieć na końcu programu za tydzień w programie jest poprawne jeśli mówię to na końcu to za tydzień to też koniec programu, więc nie będzie już nic. Chyba, że odnosić to do za tydzień liczone od początku programu?
Podobnie jeśli na koniec wiadomości jeśli są co 30 min ktoś mówi za pół godziny w kolejnym serwisie. Jak to rozumieć za pół godz od chwili mówienia czy od początku wiadomości? Jak to logicznie jest chyba że to potoczne?

Jaka jest poprawna pisownia „przypowieść o miłosiernym Samarytaninie” czy „przypowieść o miłosiernym samarytaninie” w przypadku cytowania z Biblii? Czy obie formy można uznać za poprawne ze względu na wariantywność pisowni frazeologizmów?

Szanowny Panie Profesorze!
Jesteśmy uczniami liceum i dobrze znamy Pana program. Nurtują nas pewne wątpliwości… Otóż, czy powinniśmy mówić śmieci czy śmiecie i kiedy można mówić w dany sposób. Drugie pytanie dotyczy pewnego niuansu językowego – czy powiedzieć nie wiem nic czy nie wiem niczego. Wydaje się nam, że druga możliwość jest poprawna. Nie mamy pewności.
P.S. Mamy nadzieję, iż znajdzie Pan trochę czasu na poświęcenie uwagi i odpisanie nam. Serdecznie pozdrawiamy. Życzymy zdrowia.
Z wyrazami szacunku,
Dominika i Michał.

Szanowni Państwo,
chciałem zapytać, jak daleko sięgają językowe zwyczaje grzecznościowe. Czy kiedy używamy w korespondencji takich zaimków jak my, wy, nasz, wasze, to powinniśmy zapisywać je wielką literą, jeśli zawiera się w nich osoba adresata? Wydaje mi się, że tak. Spotkałem się też np. z formą Was Obu, ale tutaj druga wielka litera zdaje mi się przesadą.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Redakcjo,
jeszcze jedno ważne pytanie, które dotyczy odpowiedzi pana Marcina Widawskiego (interpunkcja a emotikony). Skoro:

(…) wiele programów i serwisów służących komunikacji poprzez internet (gadu gadu, skype, chaty i fora) zastępuje automatycznie emotikony ich graficznym odpowiednikiem. Zamiast więc znaków :) widzimy uśmiechniętą buzię,

to czy w takim przypadku należy po emotikonie postawić kropkę, jeżeli jest to koniec zdania?

Szanowni Państwo!
Na temat zapisu partii dialogowych znalazłam w Poradni wiele porad, ale mam problem z następującym zdaniem:

– Naprzód! – zabrzmiał kolejny głos z sali.

Czy zabrzmiał powinno być zapisane od dużej litery? Nie jest to czasownik oznaczający mówienie, ale szyk zdania skłania mnie do pozostawienia zapisu w takiej formie, jak jest. Bardzo proszę o odpowiedź.
Z poważaniem
Maria

Czy dzierżyć w ręce albo nuncjusz papieski to pleonazmy? Bez przydawek brzmi dziwnie, ale z nimi – podejrzanie.
Dziękuję i pozdrawiam
Dorota

Szanowni Państwo,
dzisiaj zwracam się do poradni z problemem składniowym. Wydaje mi się, że przeczytałam już wiele o orzeczeniu przy podmiocie szeregowym, ale w tym konkretnym wypadku mam wątpliwości. Otóż zdanie brzmi: „Wydział Historyczny we Wrocławiu i całe środowisko akademickie Wrocławia może być dumne, iż…”. „Może być dumne” czy „Mogą być dumne”?
Dziękuję za pomoc i pozdrawiam.